Przez lata przyjmowałem za pewnik słowa, że "nie należy korzystać z goto" i tak właściwie, to nie pamiętam, żebym to kiedyś zrobił, ba nawet nie miałem okazji widzieć takiego kodu zbyt często. Takie też jest moje wewnętrzne przekonanie. Program korzystający z takiego wyrażenia, nie byłby przyjemny w utrzymaniu. Właściwie więc, po co te mechanizmy w językach nadal istnieją? Wyjątkiem kodu, który miałem okazję analizować były funkcje kryptograficzne, których działanie było zawiłe samo w sobie. Postanowiłem jednak sięgnąć do źródeł całego trendu. I tutaj, nie jest już tak czarno-biało. Ze spostrzeżeń Edsgera Dijkstry ("za") i Donalda Knutha ("przeciw") stworzono dogmat, a sami autorzy zgadzają się, że dla pewnych problemów optymalizacyjnych skorzystanie z goto jest konieczne, chociaż w większości przypadków będzie to symptom źle zaprojektowanego kodu. Odbiegając od specyficznych przypadków dotyczących małej części całej aplikacji, sam Knuth miał jednak nadzieję, że powstaną w przyszłości mechanizmy umożliwiające tłumaczenie wysokopoziomowego kodu, na niskopoziomowy, bez wymogu korzystania z tego wyrażenia. Po 40 latach kompilatory już całkiem nieźle sobie radzą, ale to jeszcze kiedyś sprawdzę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz